Eserin künyesi
Bestecisi: Buhurîzâde Mustafa Itrî
Güfte şairi: Hâfız-ı Şirâzî
Makâmı: Nevâ makâmı
Usûlü: Nim sakîl usûlü, sakîl usûlü, beste devr-i revânı usûlü, remel … usûlleri
Formu: Kâr formu
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
Gülbün-i, ıyş, mîdemed, sâkî-i, gül-izâr, kû?
Bâd-ı, behâr, mîvezed, bâde-i, hoş-güvâr, kû?
Her, gül-i, nev zi, gül-ruh-î, yâd, hemîdehed, velî
Gûş-i, suhân, şinev, kuca, dîde-i, îtibâr, kû?
Meclis-i, bezm-i, ıyş, râ, gâliye-i, murâd, nist
Ey, dem-i, subh-ı, hoş-nefes, nâfe-i, zülf-i, yâr, kû?
Ey, şâhid-i, kudsî ki, keşed, bend-i, nikâbet
V’ey, mürg-i, behişt ki, dehed, dâne, vü, âbed
Türkiye Türkçesi Karşılığı
İşretin gül fidanı yeşerip yetişmekte, gül yanaklı sâki nerede?
Bahar yeli esmekte, lezzetli şarap nerede?
Her yeni gül, bir gül yüzlüyü hatırlatıyor; fakat söz duyan kulak nerede?
Kimde ibret gözü var?
İşret meclisinin galiyesi yok, ey nefesi hoş sabah rüzgârı, sevgilinin misk kokulu zülfü nerede?
Not: Esasen vezni de başka olan bu son beyit, Hâfız’ın gazelinde bulunmayıp, şiire sonradan eklenmiş bir terennümdür. Eserde yer aldığı için, Hâfız’ın beyitlerine eklenmiştir.
Notası
