Eserin künyesi
Bestecisi: Hammâmîzâde İsmail Dede Efendi
Makâmı: Rast makâmı
Usûlü: Ağır düyek ve yürük semaî usûlleri
Formu: Kâr formu (Kâr-ı nev)
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
Gözümde, dâim, hayâl-i, cânâ (Âh Âh)
Gönülde, her, dem, cemâl-i, cânâ
Hey, canım, hey, ömrüm, hey hey hey hey
Âh, ey, peri-rû, dilber-i, rânâ, civânı, nâzenin
Âh, gam, benim, şâdi, senin, hicrân, benim, devrân, senin
Yâr, benim, devrân, senin.
Ey, şâh-ı, cihân, ey, dilde, nihân
Senin, gibi, güzel, efendim, var
Var, benim, yâr yâr, var, benim
Gül, yüzlü, mâhım
Râhm, eyle, şâhım
Çeşm-i, siyahım
Âlemde, birsin
Türkiye Türkçesi Karşılığı
Gözümde hep sevgilinin hayali, gönlümde ise her zaman onun güzelliği var.
Ey peri yüzlü, gönüller güzeli, nazlı, narin sevgili.
Dert benim, sevinç senin, ayrılık acısı benim, zamane ve dünyâ senin; bana kalan bir tek sevgili.
Ey dünyânın şahı, ey gönüldeki sır, senin gibi güzel bir efendim var.
Gül yüzlü güzelim, bana merhamet et.
Kara gözlüm, dünyâda teksin.
Notası
