Eserin künyesi
Bestecisi: Kemâl Niyâzi Seyhun
Güfte şairi: Yahyâ Kemâl Beyatlı
Makâmı: Rast makâmı
Usûlü: Sofyan usûlü
Formu: Şarkı formu (Fantezi şarkı)
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
Gece, Leylâ’yı, ayın, on dördü
Koyda, tenha, yıkanırken, gördü
Kız, vücudun, ne, güzel, böyle, açık
Kız, yakından, göreyim, sahile, çık
Baktı, etrafına, ürkek ürkek
Dedi, tenhada, bu, ses, nolsa, gerek?
Kız, vücudun, sarı, güller, gibi, ter
Çık, sudan, kendini, üryan, göster
Aranırken, ayın, olgun, sesini,
Soğuk, ay, öptü, beyaz, ensesini,
Sardı, her, uzvunu, bir, ince, sızı;
Bu, öpüş, gül, gibi, soldurdu, kızı.
Soldu, günden, güne, sessiz, soldu!
Dediler, hep: “Kıza, bir, hâl, oldu!”
Tâ, içindendi, gelen, hıçkırığı,
Kalbinin, vardı, derin, bir, kırığı.
Yattı, bir, ses, duyuyormuş, gibi, lâl.
Yattı, aylarca, devam, etti, bu, hâl.
Sindi, simâsına, akşam, hüznü,
Böyle, yastıkta, görenler, yüzünü,
Avuturlarken, uzun, sözlerle,
O, susup, baktı, derin, gözlerle,
Evi, rüzgar, gibi, bir, sır, gezdi,
Herkes, endişeli, bir, şey, sezdi.
Bir, sabah, söyledi, son, sozlerini,
Yumdu, dünyâya, elâ, gözlerini;
Koptu, evden, acı, bir, vaveylâ,
Odalar, inledi: “Leylâ!, Leylâ!”
Geldi, köy, kızları, el, bağladılar…
Diz, çöküp, ağladılar ağladılar!
Nice, günler, bu, şeametli, ölüm,
Oldu, çok, kimseye, bir, gizli, düğüm;
Nice, günler, bakarak, dalgalar,
Dediler: “Uğradı, Leylâ, nazara!”
Notası
