Dumanlı Başları Göklere Ermiş

Eserin künyesi

Bestecisi: Münir Nurettin Selçuk
Güfte şairi: Vecdi Bingöl
Makâmı: Hüseynî makâmı
Usûlü: Sofyan ve yürük semaî usûlleri
Formu: Şarkı formu

Sözleri

Not

Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.

Dumanlı, başları, göklere, ermiş
Yedi, renk, üstüne, hâreli, dağlar
Yan, yana, yaslanmış, el, ele, vermiş
Ezelden, ebede, sıralı, dağlar

Bağrımı, yaslasam, şu, dağlar, erir
Kayalar, sussa, da, kaval, söylenir
Sesim, dağdan, dağa, yankılar, verir
Nerede, gönlümün, meralı, dağlar?

Gurbet, çağladıkça, gözüm, yaşında
Üflerim, sazımı, pınar, başında
Bir, çoban, kızıyım, sürü, peşinde
Gölümü, rüzgâra, vereli, dağlar

Kelimelerin Türkçe karşılıkları

Hâre: Dalgalanır gibi görünen parlak çizgiler; meneviş.
Ezel: Başlangıcı belli olmayan geçmiş zaman; öncesizlik.
Ebet: sonu olmayan gelecek zaman.
Meral: Dişi geyik; maral.