Eserin künyesi
Bestecisi: Hammâmîzâde İsmail Dede Efendi
Makâmı: Ferahnâk makâmı
Usûlü: Aksak semâî usûlü
Formu: Ağır semâî formu
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
(Âh) Dil-i, bî-çâreyi, mecrûh, eden, tiğ-i, nigâhındır (Âh, âh aman, âh)
Beni, sevdâlara, dûş, eyleyen, zülf-i, siyahındır (Âh, âh aman)
Ten ni, ten ni, ten nen ni, tenen, serv-i semen, ten
Âh, sana, hem, ben de, hem, üfkende, aman
İşte, kulun, vay, âh, dîl-i, bitabıma, cûlar, gibi, aktın
Beni, yaktın da, uzaktan, baktın (âh âh, aman)
Efendim, âh, beni, sevdâlara, dûş, eyleyen, zülf-i, siyahındır (Âh, âh aman)
Koyup, evvel, bu, hâle, sonra, lâyık mı, demek, zâlim (Âh, âh aman)
Senin, bu, çektiğin, cevr-ü, cefâ, kendi, günâhındır (Âh, âh aman)
Notası
