Eserin künyesi
Bestecisi: Kemânî Tatyos Efendi
Güfte şairi: Ahmet Râsim
Makâmı: Rast makâmı
Usûlü: Sengin semâî usûlü
Formu: Şarkı formu
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
Bir, gönlüme, bir, hâl-i, perişânıma, baktım
Zâlim, seni, yâd, eyleye, âh, eyleye, çaktım
Sen, yoksun, o, yok, ben, yalnız, çıldıracaktım
Zâlim, seni, yâd, eyleye, âh, eyleye, çaktım
Öyküsü
Ahmet Râsim evliydi, ama Büyükada’da yaşayan bir genç kadına gönlünü kaptırmış. O hanım da; okumuş, meslek sahibi, yazarlık da yapan tanınmış birisiymiş ve onun da Ahmet beyde gönlü varmış.
Bu hanımın adını, Ahmet Râsim beyin çok güvendiği iki dostundan başka kimse bilmemiş ve varlığından da haberleri olmamış. Büyükada’da buluşurlar, hatta Ahmet Râsim bey haftalarca evine bile gitmezmiş.
Günlerden bir gün, aralarına soğukluk girmiş ve ayrılmaya karar verdikleri gün, Ahmet bey Ada’dan ayrılarak Kalamışa gitmiş.
Amacı orada her zaman buluşup sohbet ettikleri arkadaşlarıyla dertleşmekmiş. Ama kimseyi de bulamamış o akşam.
Ahmet Râsim şöyle devam ediyor: “Perişan haldeydim. Karanlık bastırdıkça ayrılığın acısı da bastırıyordu. İşte o akşamki hüzünlü ruh hâlimle yazdım bu şiiri.” Kaynak: Safiye Özer