Diyarbakır halk kültürünün en önemli dallarından birini oluşturan halk musikisinin yayılmasında ve bir çok sanatkârın yetişmesinde öncü olmuş olan Celâl Güzelses, 1900 yılında Diyarbakır’da dünyâya gelmiştir.
Babası Derviş Halil Efendi, annesi Latife Hanımdır. Diyarbakır Askeri Rüştiyesinden 1917 yılında mezun olmuş, askerlik görevini Lice Askerlik şubesinde yapmış ve 29 Haziran 1924 tarihinde, Diyarbakır Valiliği evrak kalemine, tevzi memuru olarak atanmıştır.
11 Ocak 1925 tarihinde kâtipliğe yükselmiş, 1929 yılında Özel idare Müdürlüğü evrak memurluğuna getirilmiş ve 1950 yılında emekli olduğu zaman da, aynı dairede evrak mümeyyizliği görevini yapmaktaydı.
Emekli olunca, kendini tamamen folklor çalışmalarına veren, paraya değer vermeyen, dürüst, çalışkan ve fedakâr bir insandı.
Ankara ve istanbul üniversitelerinde okuyan Diyarbakırlı gençlerin, her yıl düzenlemeyi gelenek haline getirdikleri, “Diyarbakır Gecesi” toplantılarına katılır, verdiği konserlerde dinleyicileri coşturur, geceye neş’e ve renk katardı. Bu konserler için, zorunlu masraflar dışında para almazdı.
Her yılın yaz ve sonbahar aylarında Halkevi bahçesinde, “Hafta Sonu Konserleri” verir, bahçede toplanan insanlara müzik zevk ve kültürünün aşılanmasına hizmet ederdi. Sohbetine doyum olmazdı. Çok sevdiği arkadaşları bile, birlikte çıktıkları piknik gezilerinde, ona şarkı söylemeyi teklif etmekten çekinirlerdi.
Çünkü böyle bir teklifi mutlaka red edeceğini ve orayı da terk edeceğini bilirlerdi. Ama o sohbet sırasında, kendiliğinden bir müzik ziyafetiyle arkadaşlarının isteyip açıklayamadıkları arzularını yerine getirirdi. Kısacası, rica ile şarkı söylemekten hiç hoşlanmaz, bunu hakaret sayardı.
Celâl Güzelses, Evli ve beş çocuk babasıydı. 1 Şubat 1959 tarihinde öldüğü zaman, Diyarbakır’ı büyük bir üzüntü kaplamış, ertesi gün cenazesi, yüzlerce hayranının elleri üzerinde taşınarak, Mardin kapı mezarlığına defnedilmiştir.
