Zeynettin Maraş - Sâlih Bora

Hayâtı

Zeynettin Maraş, müzisyen bir ailenin çocuğu olarak İstanbul Suadiye’de 1927 yılında dünyâya gelmiştir.

Annesi kendisine Türk masıki zevkini aşılayan ve bu alanda ilk çalışmaları yaptıran udi Muazzez hanım, babası da son görevi Bafra Noterliği olan Memduh beydi.

Ortaokul sıralarında komşularının evindeki musıki toplantılarına katılarak, burada devrin ünlü musıkişinasları Dr. HamitHüsnü bey, Sine Keman Nuri bey ve Astikzade Boğos efendilerden büyük büyük faydalar sağladı.

Yedek subaylık görevinin bitiminde İstanbul belediye konservatuvarına girerek çok değerli hocaları Münir Nurettin Selçuk, Şefik Gürmeriç, Mesud Cemil, Nevzat Atlığ, Refik Fersan ve Şerif Muhiddin Targan‘dan gördüğü, Türk musıkisi nazariyatı, Şan, Solfej ve folklor dersleriyle bilgileri bilimsel bir şekle dönüşerek 1953 yılında mezun oldu.

1947 yılında ablası Necla Tarzi’nin yazdığı “Gözyaşlarımı derdime derman ettiğim akşam” sözleriyle başlayan güfteyi, Hicazkar makâmında ve curcuna usulünde besteledi. Bu ilk şarkısını, 1949 yılında Ankara radyosunda, o yılların ses sanatçısı Muzaffer İlkar okudu. 1966 yılında yaptığı 26. şarkısı İnleyen Nağmeler büyük bir çıkış yaptı ve böylece besteciliğe bir nevi profesyonelce adımatmış oldu. Çalışmalarında eşi Yıldız hanım, Oğlu Danyal, kızı Ayla ve kardeşi udi Siyami Maraş kenisine devamlı destek oldular.

26 yıl çalıştığı Denizcilik Bankasındaki Şeflik görevinden, musıkiye daha fazla zaman ayırabilmek arzusuyla, kendi isteğiyle emekliye ayrıldı. Ve Zeynettin Maraş şöyle diyor: “İnsan bildiklerini kendisine saklamamalı. Bunlar hangi sahada olursa olsun özellikler gençlere aktarılmalı. Ben annem ve hocalarımdan gördüğüm şekilde bunu yapıyorum. Musikimize ne kadar hizmet edebiliyorsam o kadar mutlu oluyorum.”