Eserin künyesi
Bestecisi ve güfte şairi: Hammâmîzâde İsmail Dede Efendi
Makâmı: Hicâz makâmı
Usûlü: Yürük semâî usûlü
Formu: Yürük semâî formu
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
(Âh) Yine, neş’e-i, muhabbet, dîl ü, cânım, etti, şeydâ
(Âh) Yine, bezm-i, ayş û, vuslat, edip, ehl-i, aşkı, ihyâ
(Âh) O, güzel, başın, için, o, hilâl, kaşın, için, gel
Men men, âşık-ı, nâlân, men men, bende-i, fermân
Ten ni ten ni ten nen ni te ne nen
Ten ni ten ni ten nen ni te ne nen
Ten ni ten ni ten nen ni te ne nen
Gel gel, dilde, nihanım, gel gel, kaşı, kemânım
(Âh) Aman, ey, gül-i, nihâlim, beni, eyle, vasla, şâyân
Aman, ey, gül-i, nihâlim, beni, eyle, vasla, şâyân
(Âh) Sana, cân û, dîl, fedâdır, gönül, andelib-i, gûyâ
Sana, can-ü, dîl, fedâdır
(Âh) Gönül, andelib-i, gûyâ
Türkiye Türkçesi Karşılığı
Muhabbetin neş’esi, gönlümü ve canımı çılgına çevirdi.
Kavuşmamız ve bir araya gelişimiz, aşk ehlini yüceltti.
Ey gül fidanım, aman, beni kavuşmaya lâyık gör.
Sana canım ve gönlüm fedadır, gönül aşkınla bülbüle dönmüştür.