Eserin künyesi
Bestecisi: Âmir Ateş
Güfte şairi: Melek Hiç
Makâmı: Muhayyer kürdî makâmı
Usûlü: Düyek usûlü
Formu: Şarkı formu
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
Bir, kızıl, goncaya, benzer, dudağın
Açılan, tek, gülüsün, sen, bu, bağın
Kurulur, kalplere, sevdâ, otağın
Kimbilir, hangi, gönüldür, durağın?
Her, gören, göğsüme, taksam, seni, der
Kimi, ateş, gibi, yaktın, beni, der
Kimi, billur, bakışından, söz, eder
Kimbilir, hangi, gönüldür, durağın?
Öyküsü
Âmir Ateş, çok yakın bir ailenin yanında Kadıköy’de kalıyordu. Bir akşam, yemek hazırlığı yapılırken, Âmir Ateş de evin küçük oğlu Mehmet ile oyun oynuyordu.
Birden elektrik kesildi ve ışıklar söndü. Üstat, Mehmet korkmasın diye kucağına aldı ve pencerenin yanına götürdü.
Yoldan geçen rabaları ve yolu göstererek onu oyalamaya çalıştı. “Mehmet bak” falan diyor ama nafile Mehmet ağlamaya devam ediyordu.
Âmir Ateş yan taraftaki piyanoya yönelerek çocuğun ağlamasını kesmek için piyanonun tuşlarına basmaya başlıadı: “dım, dım, dım” Çıkan melodiyi o anda Melek Hiç’in yazdığı, Bir kızıl goncaya benzer dudağın şiiriyle özdeşleştiren Âmir Ateş, derhal notalarını yazdı ve bu güzel şarkı bu şekilde doğdu. Kaynak: Suat Yener