Eserin künyesi
Bestecisi: Prof. Dr. Alâeddin Yavaşca
Güfte şairi: Hasan Oral Şen
Makâmı: Hicâz makâmı
Usûlü: Aksak ve düyek usûlleri
Formu: Şarkı formu
Sözleri
Not
Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.
Ayrılık da, zor, değil, eğer, hasret, olmasa
Baharı, beklemezdim, kış, gönlüme, dolmasa
Ömrümün, bahçesinde, güller, yedi, renk, açar
Bir, deli, rüzgâr, esip, goncaları, yolmasa
Dünyâlar, kadar, sevip, sevilmemişsem, eğer
Bir, garip, sevdâlıyım, bu, sevgim, hiçe, değer
Ben, düşmüşüm, ardına, talihim, benden, kaçar
Kader, böyle, istemiş, bahtım, karaymış, meğer
Eserle ilgili bir hâtıra
Hasan Oral Şen ve eşi ile, Ayten hanım ve Alâeddin Yavaşca, arabayla Pınarhisar’dan Kırklareli’ne gidiyorlarmış. Hasan bey, Alâeddin beyin duymayacağını düşünerek, fısıltıyla “Ben ne alafranga adamım ki, hoca benim güftelerimi hep nihâvend makâmında besteliyor” demiş. Tekrar aynı gün Pınarhisar’a dönmüşler. Alâeddin bey masasının başına geçmiş ve 45 dakika sonra elinde nota kağıtlarıyla geri gelmiş. Hasan beye notaları uzatarak, “Efendi, biz hicaz makâmında beste yapmayı da biliriz!” demiş. Kaynak: Safiye Özer