Kani Yâd-ı Lebinle Hûn-i Dil Nûş Ettiğim Demler

Eserin künyesi

Bestecisi: Tanbûrî Ali Efendi
Güfte şairi: Nevres Bey
Makâmı: Sûzidil makâmı
Usûlü: Aksak semâî usûlü
Formu: Ağır semâî formu

Sözleri

Not

Güftedeki virgüller, şiirlerin bilinen/tartışılan edebî kuralları dışında, okumayı biraz duraklatarak, kelimelerin ve cümlelerin anlamlarının, anlaşılarak hissedilmesine, katkı sağlaması amacıyla kullanılmıştır.

(Âh) Kani, yâd-ı, lebinle, hûn-i, dil, nûş, ettiğim, demler
Hezarân, bülbülü, nâleme, hâmûş, ettiğim, demler
(Âh) Yanar, ateşlere, âram-ü, sabrım, yâ’da, geldikçe
Seni, mest, eyleyip, ey, gül, derâgûş, ettiğim, demler

Terennüm:
Âh, o, demler, hep, hayâl, oldu, acep, bilmem, ne, hâl, oldu?
Yüzün, görmek, bile, hattâ, bana, emr-i, muhâl, oldu
Alıp, etrafımı, hayret, cihandan, eyledim, nefret
Harâb, ender, hârab, oldum, yeter, gayri, yeter, hasret

Türkiye Türkçesi Karşılığı

Hani, dudaklarının hayaliyle gönlümden akan kanı içtiğim zamanlar?
Hani, yüzlerce bülbülü çığlıklarımla susturduğum zamanlar?
Sevgilinin hayali hatırıma geldikçe rahatım ve sabrım ateşler içinde kalır.
Ey sevgili, hani, seni kendinden geçirip kollarımın arasına aldığım zamanlar?